فناوری های توسعه یافته و بهینه سازی شده برای تصویر برداری از سیارات دور دست یکی از روش هایی به شمار می رود که از سال ها قبل همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. هزینه تصویر برداری از زمین نسبت به ارسال کاوشگر یا فضاپیما به مراتب کمتر است، اما هیچگاه نمی توان تصاویر شفاف و با کیفیت از روش اول به دست آورد. همواره نقاط مبهم و نا مشخصی در تصاویر وجود دارد که دانشمندان تنها از روی حدس و گمان در خصوص آنها تصمیم گیری می کنند. جدیدترین تصاویر ثبت شده از سیاره کوتوله پلوتو وضوح و کیفیت بسیار مناسبی دارد و تمام جزئیات تصویر به خوبی نمایان است. اما چگونه تصویری با این شرایط به ثبت رسیده و از چه فاصله ای این تصویر ثبت گردیده است؟...
تصویری که مشاهده می کنید، به نظر می رسد که توسط یک دوربین DSLR در دستان یک فضانورد به ثبت رسیده، اما فاصله بسیار زیادی بین پلوتو و دوربین وجود دارد. کیفیت بالا به خوبی جزئیات سیاره کوتوله را نمایان ساخته و دانشمندان می توانند به شکل بهتری روی سطح سیاره به تحقیق بپردازند. برای عکس برداری سیاره پلوتو از تصویربردار مخصوص شناسایی که روی فضاپیمای رباتیک ناسا موسوم به New Horizons نصب گردیده، بهره گرفته شده تا تصاویری با کیفیت 1024×1024 پیکسل (12 بیت در هر پیکسل) در اختیار دانشمندان قرار گیرد. اولین ایده ساخت فضا پیمای رباتیک New Horizons در سال 2000 ارائه گردید و 6 سال زمان تا تولید و فراهم آمدن شرایط سفر به پلوتو صرف شد. سیستم تصویربرداری 8.6 کیلوگرمی LORRI به کار رفته در فضا پیمای رباتیک ناسا قادر به ثبت تصاویر با کیفیت 12 بیت در هر اینچ می باشد که به منظور نمایش در وب سایت ها به کیفیت 8 بیت در هر پیکسل با فرمت JPEG تبدیل می شود. تصاویر جدید LORRI از فاصله 10 هزار مایلی سیاره با کیفیت 280×250 فوت در هر پیکسل ثبت گردیده است که به خوبی تمام جزئیات را نمایش می دهد. کیفیت تصاویر جدید نسبت به نمونه های ثبت شده در گذشته به میزان 6 برابر بهتر است که به طور حتم کمک شایان توجهی به دانشمندان برای کشف نکات بیشتر و دقیق تر در خصوص پلوتو خواهد کرد. در تصاویر جدید به خوبی می توان سطح یخ زده و رشته کوه های سیاره کوتوله را مشاهده کرد.
