ایستگاه فضایی بین المللی که در ابتدا با همکاری امریکا و روسیه راه اندازی گردید، اکنون پانزدهمین سال تولد خود را جشن گرفته است. اولین بخش از ایستگاه توسط راکت های مستقل روسیه به فضا ارسال شد و بخش دوم نیز توسط شاتل فضایی امریکا به خارج از جو زمین منتقل گردید. اولین بخش ایستگاه در سال 1998 حرکت خود از زمین را آغاز نمود و دو سال بعد به مقر تعیین شده رسید. کشور ها و سازمان های مختلفی در ساخت اجزای مختلف ایستگاه فضایی بین المللی همکاری داشتند تا یکی از قدیمی ترین تجهیزات تحقیق در خصوص کره زمین و فضای پیرامون آن کار خود را آغاز کند.
از سازمان های فعال در ساخت و تکمیل ایستگاه فضایی می توان به NASA، Roscosmos (روسیه)، ESA (اروپا)، JAXA (ژاپن) و CSA (کانادا) اشاره کرد. هر کدام از این سازمان ها بهترین نیروهای خود را به ایستگاه فضایی بین المللی اعزام کردند تا در یک پروسه 6 ماهه به تکمیل ایستگاه و تحقیق بپردازند. یکی از مهم ترین تحقیقات صورت گرفته در ایستگاه فضایی بین المللی، بررسی شرایط رشد گیاه و سبزیجات به همراه نگهداری حیوانات بود که پروژه اول با موفقیت همراه گردیده است. به کارگیری تجهیزات حمل و نقل مختلف برای راهپیمایی فضایی به عنوان یکی از بخش های دیگر ماموریت ایستگاه فضایی شناخته می شود تا فضانوردان بتوانند در مواقع ضروری به تعمیر آسان ایستگاه و بررسی محیط پیرامون بپردازند. فضانوردان به نتایج قابل توجهی در تحقیقات خود دست یافتند که از مهم ترین موارد می توان به تصفیه آب در فضا و انجام سونوگرافی از راه دور اشاره کرد. بررسی رشد سلول های سرطانی و نحوه درمان آنها در فضا یکی از پروژه های پزشکی مهم بود که فن آوری جدیدی برای درمان سرطان پیش روی دانشمندان قرار داده است. اولین پروژه تحقیقاتی انجام شده در ایستگاه فضایی بین المللی به شرایط زندگی طولانی مدت فضانوردان و تاثیر زندگی خارج از جو زمین اختصاص داشت که این پروژه همچنان ادامه دارد. امریکا و روسیه قصد دارند در سال 2024 نسل دوم ایستگاه فضایی را در مدار زمین قرار دهند، اما ناسا از همکاری با آنها صرف نظر کرده تا ساخت نسل دوم در هاله ای ابهام قرار گیرد.
